W obliczu najnowszego wprowadzenia przez szwedzką firmę Doconomy karty kredytowej DO Black, która ustanawia limity emisji CO2 dla swoich użytkowników, rodzą się poważne obawy dotyczące prywatności i wolności osobistej. Ta innowacyjna karta, choć z założenia ma na celu ograniczenie wpływu zakupów na klimat poprzez śledzenie i ocenę emisji CO2, może również stanowić niepokojący krok w kierunku nadmiernej kontroli nad osobistymi wyborami konsumenckimi.
Założenie karty DO Black, by inspirować do zmiany zachowań i służyć jako narzędzie ochrony środowiska, jest szczytnym celem. Jednakże, mechanizm automatycznego blokowania użytkowników po przekroczeniu rocznego limitu emisji CO2, według danych Mastercard, budzi pytania o granice interwencji w prywatne decyzje zakupowe.
To podejście, choć innowacyjne, jest zbyt inwazyjne i naruszające podstawowe prawa do wolności wyboru. Przykład ten rzuca cień na plany Europejskiego Banku Centralnego dotyczące wprowadzenia cyfrowego euro, CBDC, z możliwością programowania ograniczeń transakcyjnych. Prezes ECB, Christine Lagarde, zwraca uwagę na takie funkcjonalności jak blokowanie zakupu alkoholu czy paliwa, które mogą wpłynąć na redukcję emisji CO2, ale równocześnie rodzą obawy dotyczące nadmiernej kontroli i ingerencji w prywatność.
Ta perspektywa rzuca światło na niebezpieczeństwa związane z cyfrową kontrolą nad zachowaniami konsumenckimi i stanowi poważny problem w kontekście ochrony wolności osobistej. Inicjatywy takie jak karta DO Black, chociaż mają za zadanie chronić środowisko, mogą również otwierać drogę do bardziej zasadniczych kwestii dotyczących granic kontroli, prywatności i wolności osobistej w dobie cyfrowej transformacji finansowej.
Zastanawiające jest to, że niektóre aplikacje bankowe "informacyjnie" zaczęły pokazywać zużyty ślad węglowy. Jako pierwszy zaimplementował to Bank Santander. Przypadek?
W ostatnich latach, zaawansowane technologie, takie jak psy-roboty, zaczęły rewolucjonizować różne sektory życia publicznego, w tym służby mundurowe. Z jednej strony, te innowacje obiecują zwiększenie bezpieczeństwa i efektywności operacji, ale z drugiej, rodzą pytania dotyczące swobód obywatelskich i prywatności.
Przykładem pozytywnego zastosowania tych technologii jest sytuacja w Los Angeles, gdzie pies-robot pomógł policji w rozwiązaniu groźnej sytuacji związanej z mężczyzną, który zajął autobus. Jego obecność przyczyniła się do pokojowego zakończenia incydentu. To pokazuje, jak roboty mogą być skutecznym narzędziem w zapobieganiu przemocy i deeskalacji konfliktów.
Jednakże, gdy spojrzymy na Nowy Jork, widzimy inne oblicze tej technologii. Obawy mieszkańców i naciski polityczne doprowadziły do rezygnacji z wykorzystania psów-robotów przez policję. Krytycy podkreślają, że takie maszyny mogą zagrażać prywatności i zmieniać dynamikę interakcji między policją a społecznością.
Jest to szczególnie ważne w kontekście Departamentu Bezpieczeństwa Wewnętrznego USA, który rozważał użycie psów-robotów do patrolowania południowo-zachodniego odcinka granicy. Wytrzymałość tych urządzeń i ich zdolność do pracy w ekstremalnych warunkach czynią je atrakcyjnymi dla zadań wojskowych i granicznych.
Firmy takie jak Boston Dynamics i Ghost Robotics przodują w produkcji tych zaawansowanych maszyn. US Space Force już testuje roboty typu Quadruped Unmanned Ground Vehicles (Q-UGV), które mogą operować zarówno w trybie autonomicznym, jak i być sterowane zdalnie.
Te przykłady rzucają światło na dylemat, przed którym stoimy: jak zbalansować korzyści płynące z wykorzystania zaawansowanej technologii w służbach publicznych z potrzebą ochrony swobód obywatelskich i prywatności. Eksperci wskazują, że w trybie autonomicznym roboty idealnie nadają się do powtarzalnych czynności, ale ich zdolność do działania w nagłych wypadkach podnosi pytania etyczne i prawne.
W kontekście rosnącej obecności robotów w życiu codziennym, ważne jest, aby społeczności, ustawodawcy i technolodzy współpracowali nad tworzeniem ram prawnych i etycznych regulujących użycie tych technologii. Ważne jest, aby technologia służyła społeczeństwu, a nie działała na jego niekorzyść.
W miarę jak te technologie będą się rozwijać, społeczeństwo musi być czujne i aktywne w debacie na temat ich użycia. Tylko w ten sposób możemy zagwarantować, że korzyści płynące z zaawansowanej robotyki będą współistnieć z ochroną naszych podstawowych praw i wolności.
